Mosley-ն ընդդեմ ՄԹ-ի, գանգատ թիվ 48009/08, 2011թ. մայիսի 10-ի վճիռը

Պարոն Մոզլին (Mr. Mosley) գանգատ էր ներկայացրել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան, երբ Միացյալ Թագավորությունում հրապարակվել էին հոդվածներ, որոնք խախտել էին նրա անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իրավունքը։ Թեև նա բարոյական վնասի փոխհատուցում էր ստացել դատարանում, այնուամենայնիվ գանգատվել էր Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանին, որ իրավական պահանջի բացակայությունը, որի համաձայն լրատվամիջոցները պետք է պարտավորություն ունենան անձին նախապես ծանուցելու նախքան նրա անձնական մանրամասները հրապարակելը (նախնական ծանուցում) խախտում է անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իրավունքը։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը միաձայն վճռեց, որ նշված նախնական իրավական ծանուցման պահանջների բացակայությունը չի խախտել նրա անձնական կյանքի իրավունքը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-104712

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-533
• https://inforrm.org/2011/05/10/case-law-mosley-v-united-kingdom-pre-notification-rejected-by-strasbourg-hugh-tomlinson-qc/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2011/7/article1.en.html
• https://strasbourgobservers.com/2011/05/11/absence-of-prior-notification-requirement-does-not-violate-article-8-mosley-v-uk/#more-1028

Lingens-ն ընդդեմ Ավստրիայի, գանգատ թիվ 9815/82, 1986թ. Հուլիսի 8-ի վճիռը։

Ավստրիացի մի լրագրող՝ պրն. Լինգենսը (Mr. Lingens) հաջողված բողոք էր ներկայացրել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան՝ զրպարտության համար քրեական դատավճռի դատապարտվելուց հետո։ Լրագրողին դատապարտել էին այն բանից հետո, երբ նա իր հոդվածներում խիստ քննադատության էր ենթարկել Ավստրիայի կանցլերին, ով պաշտոնաթող էր լինում։ Նա օգտագործել էր այնպիսի բառեր, ինչպես՝ «ցածր մակարդակի անսկզբունքայնություն», «անբարոյական» և «անարժան»՝ քաղաքական գործչի վարքագիծը նկարագրելու համար։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57523

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/lingens-v-austria/

Castells-ն ընդդեմ Իսպանիայի, գանգատ թիվ 11798/85, 1992թ. ապրիլի 23-ի վճիռը

Իսպանացի քաղաքական գործիչ պրն. Կաստելզը (Mr. Castells), քրեորեն դատապարտվել էր (ազատազրկման, նա նաև նույն ժամանակահատվածում կորցրել էր պետական պաշտոն զբաղեցնելու և մասնագիտական գործունեություն ծավալելու որակավորումը և նրան հրամայել էին վճարել ծախքերը) Կառավարության դեմ ուժեղ մեղադրանքների համար։ Պարոն Կաստելզին զրկել էին իր պնդումների ճշմարտացիությունն ապացուցելու իրավունքից։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57772

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/castells-v-spain/

Sunday Times-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության, գանգատ թիվ 6538/74, 1979թ. ապրիլի 26-ի վճիռը

Սանդեյ թայմզը (Sunday Times) հաջողված գանգատ էր ներկայացրել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան, երբ անգլիական դատարանները վճռել էին դադարեցնել թերթի մի հոդվածի հրապարակումը առողջությանը վնաս ներկայացնող մի դեղանյութի (թալիդոմիդի) մասին։ Հոդվածում նաև քննարկվում էր «թալիոմիդային երեխաների» հարցը, քանի որ թալիդոմի օգտագործած հղի կանանց երեխաներն ունենում էին բնածին մեծ արատներ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57584

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/the-sunday-times-v-united-kingdom/

Lingens-ն ընդդեմ Ավստրիայի, գանգատ թիվ 9815/82, 1986թ. Հուլիսի 8-ի վճիռը։

Ավստրիացի մի լրագրող՝ պրն. Լինգենսը (Mr. Lingens) հաջողված բողոք էր ներկայացրել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան՝ զրպարտության համար քրեական դատավճռի դատապարտվելուց հետո։ Լրագրողին դատապարտել էին այն բանից հետո, երբ նա իր հոդվածներում խիստ քննադատության էր ենթարկել Ավստրիայի կանցլերին, ով պաշտոնաթող էր լինում։ Նա օգտագործել էր այնպիսի բառեր, ինչպես՝ «ցածր մակարդակի անսկզբունքայնություն», «անբարոյական» և «անարժան»՝ քաղաքական գործչի վարքագիծը նկարագրելու համար։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57523

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/lingens-v-austria/

Thorgeirson-ն ընդդեմ Իսլանդիայի, գանգատ թիվ 13778/88, 1992թ. հունիսի 25-ի վճիռը

Պարոն Թորգեյրսոնը (Mr. Thorgeirson) գրել էր մի հոդված՝ կոչ անելով քննել ոստիկանական դաժանությունը։ Նա օգտագործել էր այնպիսի արտահայտություններ, ինչպես՝ «համազգեստով գազանները, որոնք սողում են շուրջբոլորը, լուռ կամ ոչ, մեր քաղաքի գիշերային կյանքի ջունգլիներում»։ Նրա նկատմամբ դատավճիռ էր կայացվել, որի համաձայն նա պարտավոր էր տուգանք վճարել ոստիկանության չնշված անդամներին զրպարտելու համար։ Պարոն Թորգեյրսոնի գանգատին ի պատասխան Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը կայացրեց նրա օգտին վճիռ՝ նշելով, որ նրա դատապարտումը խախտել է 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57795

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://rm.coe.int/168007ff48

Բլուֆ շաբաթաթերթն ընդդեմ Նիդեռլանդների, գանգատ թիվ 16616/90,1995թ. փետրվարի 9-ի վճիռը

Դիմումատուն մի հոլանդական միություն էր, որը տպագրում էր Բլուֆ անունով մի շաբաթաթերթ։ 1987թ.-ին Բլուֆը ձեռք էր բերել մի գաղտնի զեկույց և որոշել էր այն հրապարակել։ Դրա արդյունքում նրա գրասենյակը ենթարկվել էր խուզարկության քննող դատավորի հրամանով։ Բլուֆի այդ ամբողջ տպաքանակը բռնագրավվել էր։ Այդ գիշերվա ընթացքում Բլուֆի անձնակազմը գաղտնի վերատպել էր նշված համարը, և մոտավորապես 2500 օրինակ հաջորդ օրը բաժանվել էր փողոցներում։ Քննությունն ավարտելուց հետո Բլուֆի անձնակազմին քրեական մեղադրանքներ չէին ներկայացվել, բայց Հոլանդիայի դատարանները վճռել էին, որ նշված համարի բոլոր պատճենները պետք է հանվեն հանրային շրջանառությունից։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ Հոլանդիայի իշխանությունները խախտել են Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57915

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://merlin.obs.coe.int/iris/1995/3/article6.en.html

Observer-ը և Guardian-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության, գանգատ թիվ 13585/88, 1991թ. նոյեմբերի 26-ի վճիռը

Օբզերվեր (Observer) և Գարդիան (Guardian) թերթերը բողոքել էին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան այն բանից հետո, երբ ներպետական դատարանները սահմանել էին առանձին հոդվածների հրապարակման դատական արգելք այն հիմքով, թե դրանք կարող են վտանգել ազգային անվտանգությունը։ Դատարանը վճիռ է կայացրել հօգուտ թերթերի։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57705

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://rm.coe.int/168007ff48

Observer-ը և Guardian-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության, գանգատ թիվ 13585/88, 1991թ. նոյեմբերի 26-ի վճիռը

Օբզերվեր (Observer) և Գարդիան (Guardian) թերթերը բողոքել էին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան այն բանից հետո, երբ ներպետական դատարանները սահմանել էին առանձին հոդվածների հրապարակման դատական արգելք այն հիմքով, թե դրանք կարող են վտանգել ազգային անվտանգությունը։ Դատարանը վճիռ է կայացրել հօգուտ թերթերի։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57705

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://rm.coe.int/168007ff48

Oberschlick-ն ընդդեմ Ավստրիայի, գանգատ թիվ 20834/92, 1997թ. հուլիսի 1-ի վճիռը

Օբերշլիկը (Oberschlick) մի լրագրող էր, որի նկատմամբ կայացվել էր քրեական դատավճիռ զրպարտության համար, այն բանից հետո, երբ նա հոդված էր հրապարակել ավստրիացի մի բարձրաստիճան քաղաքական գործչի մասին, որում գրել էր՝ «Ես Յորգ Հայդերի (Jörg Haider) մասին նախևառաջ կասեի, որ նա նացիստ չէ, իսկ երկրորդը, որ նա այնուամենայնիվ ապուշ է։ Դա ես հիմնավորում եմ այսպես՝ (...)»։ Ավստրիայի դատարանները նշանակել էին տուգանք և հրահանգել էին բռնագրավել վիճարկվող հրատարակությունը։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ խախտվել է 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58044

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://merlin.obs.coe.int/iris/1997/7/article4.en.html

Mladina D.D. Ljubliana-ն ընդդեմ Սլովենիայի, գանգատ թիվ 20981/10, 2014թ. Ապրիլի 17-ի վճիռը։

Մլադինան (Mladina)՝ մի շաբաթաթերթ Սլովենիայում, գանգատ էր բերել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան, երբ նրան հրահանգել էին մի քաղաքական գործչի վճարել 3 000 եվրո փոխհատուցում՝ հասցված վնասի դիմաց։ ԼԳԲՏ իրավունքների վերաբերյալ մի բանավեճի համատեքստում նշված քաղաքական գործիչը հակասական հայտարարություններ էր արել։ Շաբաթաթերթը խրատել էր կոշտ բառերով, ի թիվս այլնի նշելով, որ նրա վարքագիծը «սնանկ ուղեղ ունեցող մեկին բնորոշ վերաբերմունք էր, ով բախտավոր է ապրել մի երկրում, որտեղ մարդկային ռեսուրսներն այնքան սահմանափակ են, որ նրա բնավորությամբ որևէ անձ կարող է նույնիսկ հայտնվել Խորհրդարանում, երբ նորմալ երկրում, որն արժանի է հարգանքի, նա չէր կարող նույնիսկ դռնապան լինել որևէ միջին մակարդակի քաղաքային հիմնական դպրոցում»։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը կայացրեց վճիռ հօգուտ պարբերականի՝ նշելով, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-142424

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://strasbourgobservers.com/2014/05/05/if-you-cant-stand-the-heat-dont-turn-up-the-oven-strasbourg-court-expands-tolerance-for-criticism-of-xenophobia-to-criticism-of-homophobia/

Thorgeirson-ն ընդդեմ Իսլանդիայի, գանգատ թիվ 13778/88, 1992թ. հունիսի 25-ի վճիռը

Պարոն Թորգեյրսոնը (Mr. Thorgeirson) գրել էր մի հոդված՝ կոչ անելով քննել ոստիկանական դաժանությունը։ Նա օգտագործել էր այնպիսի արտահայտություններ, ինչպես՝ «համազգեստով գազանները, որոնք սողում են շուրջբոլորը, լուռ կամ ոչ, մեր քաղաքի գիշերային կյանքի ջունգլիներում»։ Նրա նկատմամբ դատավճիռ էր կայացվել, որի համաձայն նա պարտավոր էր տուգանք վճարել ոստիկանության չնշված անդամներին զրպարտելու համար։ Պարոն Թորգեյրսոնի գանգատին ի պատասխան Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը կայացրեց նրա օգտին վճիռ՝ նշելով, որ նրա դատապարտումը խախտել է 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57795

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://rm.coe.int/168007ff48

Eon-ն ընդդեմ Ֆրանսիայի, գանգատ թիվ 26118/10, 2013թ. մարտի 14-ի վճիռը

2013թ.-ին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճիռ կայացրեց մի ակտիվիստի օգտին, ով քրեական դատավճռի էր արժանացել Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլայ Սարկոզիին վիրավորելու համար։ Պարոն Էոնը (Eon) «Կորի՛ր, ա՛յ անպետք խորոզ» բառերը կրող մի պաստառ էր բռնել 2008թ. Ֆրանսիայի նախագահի այցի ժամանակ։ Պրն. Էոնին ձերբակալել և ավելի ուշ ստիպել էին տուգանք վճարել։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-117137 and http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-117742

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• https://inforrm.org/2013/03/17/case-law-strasbourg-eon-v-france-satirical-insult-of-head-of-state-should-not-be-a-criminal-offence-rosalind-english/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2013/5/article1.en.html

Castells-ն ընդդեմ Իսպանիայի, գանգատ թիվ 11798/85, 1992թ. ապրիլի 23-ի վճիռը

Իսպանացի քաղաքական գործիչ պրն. Կաստելզը (Mr. Castells), քրեորեն դատապարտվել էր (ազատազրկման, նա նաև նույն ժամանակահատվածում կորցրել էր պետական պաշտոն զբաղեցնելու և մասնագիտական գործունեություն ծավալելու որակավորումը և նրան հրամայել էին վճարել ծախքերը) Կառավարության դեմ ուժեղ մեղադրանքների համար։ Պարոն Կաստելզին զրկել էին իր պնդումների ճշմարտացիությունն ապացուցելու իրավունքից։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57772

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/castells-v-spain/

Dalban-ն ընդդեմ Ռումինիայի, գանգատ թիվ 28114/95, 1999թ. սեպտեմբերի 28

Մի լրագրող՝ Դալբանը (Dalban), քրեական օրենսգրքով մեղավոր էր ճանաչվել զրպարտության մեջ և դատապարտվել պայմանական ազատազրկման, և նրան պարտավորեցրել էին վճարել՝ փոխհատուցելու այն վնասները, որոնք ի հայտ էին եկել նրա հրապարակած հոդվածների հետևանքով։ Վիճահարույց հոդվածները մեղադրանքներ էին ներկայացնում սենատորի և պետական գյուղատնտեսական մի ընկերության ղեկավարի դեմ։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճիռ կայացրեց հօգուտ լրագրողի։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58306

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://echr.coe.int/Documents/Reports_Recueil_1999-VI.pdf

Fressoz-ը և Roire-ն ընդդեմ Ֆրանսիայի (ՄՊ), գանգատ թիվ 29183/95, 1999թ. հունվարի 21-ի վճիռը։

Ֆրեսոզն ու Ռուառը (Fressoz-ը և Roire-ը) գործով իր վճռում Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ հարկային փաստաթղթերի պատճենների տարածման համար քրեական պատիժը 10-ր հոդվածի խախտում է։ Այդ փաստաթղթերն օգտագործվել էին մի հոդվածի տպագրման մեջ, որում մանրամասներ էին ներկայացված Պեժո ավտոմեքենաների ընկերության նախագահի վճարի ավելացման վերաբերյալ և որը տպագրվել էր Le Canard enchaîné երգիծական շաբաթաթերթում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58906

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://www.echr.coe.int/LibraryDocs/DG2/HRFILES/DG2-EN-HRFILES-18(2007).pdf

Bladet Tromsø-ն և Stensaas-ն ընդդեմ Նորվեգիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 21980/93, 1999թ. մայիսի 20-ի վճիռը

Մի թերթ և նրա խմբագիրը գանգատ էին ներկայացրել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան այն բանից հետո, երբ նրանց հրահանգել էին փոխհատուցում վճարել զրպարտության պատճառած վնասների համար՝ մի երրորդ կողմի հայտարարությունների հրապարակումից հետո, որոնք վերաբերում էին փոկերի որսի կանոնակարգի ենթադրելի խախտումներին։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58369

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://www.echr.coe.int/LibraryDocs/DG2/HRFILES/DG2-EN-HRFILES-18(2007).pdf

Fatullayev-ն ընդդեմ Ադրբեջանի, գանգատ թիվ 40984/07, 2010թ. ապրիլի 22-ի վճիռը

Դիմումատուն մի թերթի խմբագիր էր և հետապնդվում էր կապված իր տպագրած երկու հոդվածների հետ։ Նրան մեղավոր էին ճանաչել զրպարտության, ահաբեկչության սպառնալիքի և էթնիկ թշնամանքի հրահրման մեջ և դատապարտել ընդհանուր ութ և կես տարվա ազատազրկման։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-98401

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-984

Medžlis Islamske Zajednice Brčko-ն և այլոք ընդդեմ Բոսնիա և Հերցեգովինայի (ՄՊ), գանգատ թիվ 17224/11, 2017թ. հունիսի 27-ի վճիռը

Դիմումատուները չորս հկ-ներ են, ովքեր գաղտնի նամակ էին գրել շրջանի ամենաավագ իշխանավորներին՝ արտահայտելով իրենց մտահոգությունը բազմաէթնիկ հանրային ռադիոկայանի տնօրենի նշանակման հետ կապված։ Այդ նամակը հայտնվել էր մամուլի ձեռքում։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ հկ-ների ներպետական պատասխանատվությունը արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում չի հանդիսանում։ Բացի գնահատողական դատողություններից, խնդրո նամակում կային ոչ ճշգրիտ փաստացի մեղադրանքներ, և հկ-ները չէին ձեռնարկել ողջամիտ ջանքեր դրանց ճշմարտացիությունը ստուգելու համար։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-175180

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11556
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/medzlis-islamske-zajednice-brcko-v-bosnia-herzegovina/
• https://strasbourgobservers.com/2017/08/09/medzlis-islamske-zajednice-brcko-v-bosnia-and-herzegovina-a-simple-speech-case-made-unbelievably-complex/
• https://strasbourgobservers.com/2017/08/09/medzlis-islamske-zajednice-brcko-v-bosnia-and-herzegovina-a-simple-speech-case-made-unbelievably-complex/

Szima-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 29723/11, 2012թ. հոկտեմբերի 9-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ մի պաշտոնաթող ոստիկանական սպա, եղել էր ոստիկանության արհմիության նախագահը։ Այս պաշտոնում նա հրապարակել էր հոդվածներ արհմիության ինտերնետային կայքում, որը նա նաև համակարգում էր որպես խմբագիր։ Հրապարակումները վերաբերում էին այնպիսի թեմաների, ինչպես օրինակ ոստիկանական անձնակազմին չվճարված աշխատավարձները, ենթադրյալ նեպոտիզմը և անհարկի քաղաքական ազդեցությունը, ինչպես նաև ոստիկանության բարձրաստիճան պաշտոնյաների կասկածելի որակավորումները։ Նրան մեղավոր էին ճանաչել չենթարկվելուն հակելու մեջ և դատապարտել տույժի և պաշտոնի իջեցման։ Դատարանը գտավ, որ դիմումատուի արտահայտվելու ազատության իրավունքին միջամտությունը համամասն է և ուստի համապատասխանում է 10-րդ հոդվածով նախատեսված սահմանափակումներին։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-113386

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7254

Szima-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 29723/11, 2012թ. հոկտեմբերի 9-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ մի պաշտոնաթող ոստիկանական սպա, եղել էր ոստիկանության արհմիության նախագահը։ Այս պաշտոնում նա հրապարակել էր հոդվածներ արհմիության ինտերնետային կայքում, որը նա նաև համակարգում էր որպես խմբագիր։ Հրապարակումները վերաբերում էին այնպիսի թեմաների, ինչպես օրինակ ոստիկանական անձնակազմին չվճարված աշխատավարձները, ենթադրյալ նեպոտիզմը և անհարկի քաղաքական ազդեցությունը, ինչպես նաև ոստիկանության բարձրաստիճան պաշտոնյաների կասկածելի որակավորումները։ Նրան մեղավոր էին ճանաչել չենթարկվելուն հակելու մեջ և դատապարտել տույժի և պաշտոնի իջեցման։ Դատարանը գտավ, որ դիմումատուի արտահայտվելու ազատության իրավունքին միջամտությունը համամասն է և ուստի համապատասխանում է 10-րդ հոդվածով նախատեսված սահմանափակումներին։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-113386

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7254

Guja-ն ընդդեմ Մոլդովայի (ՄՊ), գանգատ թիվ 14277/04, 2008թ. փետրվարի 12-ի վճիռը

Մի գործում, որով Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտել է, որ խախտվել է հանրային ծառայողի արտահայտվելու ազատության իրավունքը, ում աշխատանքից ազատել են, երբ նա բացահայտել է տեղեկություններ բարձրաստիճան քաղաքական գործիչների կողմից դատական համակարգի վրա ազդելու փորձերի մասին։ Դատարանը ստեղծել է այն չափանիշը, որը պետք է կիրառվի քաղաքացիական ծառայողի՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքին միջամտության համաչափությունը գնահատելիս։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-85016

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-2265
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2008/6/article1.en.html
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2008/6/article1.en.html
• https://www.onebrickcourt.com/cases.aspx?menu=main&pageid=42&caseid=221

Թայմս օրաթերթ ՍՊԸ-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության (թիվ 1 և 2), գանգատներ թիվ 3002/03 և 23676/03, 2009թ. մարտի 10-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ մամուլի ազատությանը անհամաչափ միջամտություն չի եղել, երբ դատարանները թերթին հրահանգել են ծանուցում հրապարակել իր ինտերնետային կայքերում՝ հայտարարելով, որ երկու հոդվածների առնչությամբ զրպարտության վարույթներ են իրականացվում և դրանք չպետք է վերարտադրվեն կամ մեջբերվեն՝ առանց իր իրավաբանական վարչությանը հղում անելու։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-91706

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-1623

Թայմս օրաթերթ ՍՊԸ-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության (թիվ 1 և 2), գանգատներ թիվ 3002/03 և 23676/03, 2009թ. մարտի 10-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ մամուլի ազատությանը անհամաչափ միջամտություն չի եղել, երբ դատարանները թերթին հրահանգել են ծանուցում հրապարակել իր ինտերնետային կայքերում՝ հայտարարելով, որ երկու հոդվածների առնչությամբ զրպարտության վարույթներ են իրականացվում և դրանք չպետք է վերարտադրվեն կամ մեջբերվեն՝ առանց իր իրավաբանական վարչությանը հղում անելու։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-91706

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-1623

Węgrzynowski -ն և Smolczewski-ն ընդդեմ Լեհաստանի, գանգատ թիվ 33846/07, 2013թ. հուլիսի 16-ի վճիռը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ ներպետական դատարանների մերժումը՝ հրահանգել լրագրին հանել դիմումատուների հեղինակությանը վնասող հոդվածը իր ինտերնետային արխիվից, չի հանդիսացել անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իրավունքի խախտում, քանի որ հավասարակշռություն է ապահովվել հոդվածներ 10-ով և 8-ով պաշտպանվող իրավունքների միջև։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-122365

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7637
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/wegrzynowski-smolczewski-v-poland/
• http://merlin.obs.coe.int/article.php?id=14422

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Cengiz-ը և այլոք ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատներ թիվ 48226/10 և 14227/11, 2015թ. դեկտեմբերի 1-ի վճիռը

2008թ. մայիսին Անկարայի դատարանը գտավ, որ ՅուԹյուբ կայքի տաս էջերի բովանդակությունը խախտում է Աթաթուրքի հիշատակը վիրավորելու արգելքը և հետևաբար արգելափակման մասին հրաման կիրառեց ամբողջ կայքի նկատմամբ։ Դիմումատուները, ովքեր նշված կայքի ակտիվ օգտատերեր էին, բողոքեցին այդ որոշման դեմ։ Նրանց բողոքը մերժվեց այն հիմքով, որ իրենք քննչական վարույթի կողմեր չեն և հետևաբար չունեն արգելափակման հրամանի վիճարկման իրավունք։ Դիմումատուները գանգատվել էին, որ ՅուԹյուբ մտնելու անկարողությունը՝ մի հարթակ, որն իրենք լայնորեն օգտագործում էին իրենց գիտական աշխատանքում, խախտել էր տեղեկատվություն և գաղափարներ ստանալու և տարածելու իրենց իրավունքը։ Դատարանը գտավ, որ արգելափակման հրամանը խախտել է դիմումատուների՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով ամրագրված՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-159188

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10983
• https://strasbourgobservers.com/2016/01/05/cengiz-and-others-v-turkey-a-tentative-victory-for-freedom-of-expression-online/
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/cengiz-v-turkey/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Magyar Tartalomszolgaltatok Egyesulete-ն և Index.hu Zrt (“MTE”)-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 22947/13, 2016թ. փետրվարի 2-ի վճիռը

Առաջին դիմումատուն ինտերնետային բովանդակություն մատուցողների ինքնակարգավորման մարմին էր, իսկ երկրորդը՝ ինտերնետային լրատվական պորտալի սեփականատեր։ 2010թ. Փետրվարին առաջին դիմումատուն մի կարծիք էր հրապարակել անշարժ գույքի կառավարման ինտերնետային էջերի վերաբերյալ, որի ամբողջական տեքստը հետագայում նաև հրապարակվել էր երկրորդ դիմումատուի պորտալում։ Այդ կարծիքը արժանացել էր օգտատերերի մեկնաբանություններին, և նրանցից ոմանք քննադատել էին անշարժ գույքի ինտերնետային կայքերը վիրավորական խոսքերով։ Արդյունքում ինտերնետային կայքեր գործարկող ընկերությունը քաղաքացիական հայց էր բերել դիմումատուների դեմ՝ պնդելով, որ նրանք վնասել են իր հեղինակությանը։ Դիմումատուներն անմիջապես հեռացրել էին օգտատերերի վիրավորական արտահայտությունները։ Այդուամենայնիվ ներպետական դատարանները վճռել էին, որ նրանք պետք է օբյեկտիվ պատասխանատվություն կրեն իրենց հրապարակման համար և հրահանգել էին հոգալ դատական ծախքերը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է գնահատեր, թե արդյոք արդարացի հավասարակշռություն է ապահովվել 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ դիմումատուների արտահայտվելու ազատության իրավունքի և 8-րդ հոդվածով նախատեսված՝ հայցվոր ընկերության հեղինակության իրավունքի միջև։ Օգտատերերի մեկնաբանություններում ատելության խոսքի կամ հայցվոր ընկերության ֆիզիկական անձեռնմխելիության նկատմամբ ուղղակի սպառնալիքների բացակայության պայմաններում Դատարանը գտավ, որ որևէ պատճառ չկար կարծելու, որ արագ արձագանքման արդյունավետ ընթացակարգերի առկայության դեպքում ծանուցում-հեռացում-համակարգը չէր կարող հայցվոր ընկերության առևտրային հեղինակությունը պաշտպանող կենսական միջոց լինել սույն դեպքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160314

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10868
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-tartalomszolgaltatok-egyesulete-index-hu-zrt-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-clarifies-intermediary-liability-standard
• http://echrblog.blogspot.com.es/2016/02/offensive-online-comments-new-ecthr.html

Pihl-ն ընդդեմ Շվեդիայի, գանգատ թիվ 74742/14, 2017թ. փետրվարի 7-ի վճիռը

Գործը ծագել էր մի բլոգից և մի մեկնաբանությունից, որը հայտնվել էր մի փոքր, շահույթ չհետապնդող կազմակերպության ինտերնետային կայքում և վարկաբեկել էր պրն. Փիհլին (Pihl)։ Պրն. Փիհլի կողմից ծանուցվելով՝ կազմակերպությունը հեռացրել էր վիճարկվող բլոգային գրառումը և մեկնաբանությունը, ճանաչել դրանց կեղծ լինելը և ներողություն խնդրել պրն. Փհիլից։ Այնուհետև պրն. Փհիլը զրպարտության վարույթ էր հարուցել կազմակերպության դեմ, բայց ներպետական դատարաններում հաջողության չէր հասել։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան նրա ներկայացրած գանգատը հիմնված էր այն փաստին, որ Շվեդիայի դատարանները խախտել էին Եվրոպական կոնվենցիայի 8-րդ հոդվածով ամրագրված՝ անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի նրա իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել կազմակերպությանը պատասխանատու ճանաչել երրորդ կողմի բովանդակության համար։ Գնահատելով 8-րդ և 10-րդ հոդվածներով պաշտպանվող իրավունքների միջև հավասարակշռությունը ըստ Delfi AS -ի չափանիշների՝ Դատարանը մերժեց գանգատը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-172145

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11417
• https://strasbourgobservers.com/2017/03/20/pihl-v-sweden-non-profit-blog-operator-is-not-liable-for-defamatory-users-comments-in-case-of-prompt-removal-upon-notice/
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/pihl-v-sweden/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Magyar Tartalomszolgaltatok Egyesulete-ն և Index.hu Zrt (“MTE”)-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 22947/13, 2016թ. փետրվարի 2-ի վճիռը

Առաջին դիմումատուն ինտերնետային բովանդակություն մատուցողների ինքնակարգավորման մարմին էր, իսկ երկրորդը՝ ինտերնետային լրատվական պորտալի սեփականատեր։ 2010թ. Փետրվարին առաջին դիմումատուն մի կարծիք էր հրապարակել անշարժ գույքի կառավարման ինտերնետային էջերի վերաբերյալ, որի ամբողջական տեքստը հետագայում նաև հրապարակվել էր երկրորդ դիմումատուի պորտալում։ Այդ կարծիքը արժանացել էր օգտատերերի մեկնաբանություններին, և նրանցից ոմանք քննադատել էին անշարժ գույքի ինտերնետային կայքերը վիրավորական խոսքերով։ Արդյունքում ինտերնետային կայքեր գործարկող ընկերությունը քաղաքացիական հայց էր բերել դիմումատուների դեմ՝ պնդելով, որ նրանք վնասել են իր հեղինակությանը։ Դիմումատուներն անմիջապես հեռացրել էին օգտատերերի վիրավորական արտահայտությունները։ Այդուամենայնիվ ներպետական դատարանները վճռել էին, որ նրանք պետք է օբյեկտիվ պատասխանատվություն կրեն իրենց հրապարակման համար և հրահանգել էին հոգալ դատական ծախքերը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է գնահատեր, թե արդյոք արդարացի հավասարակշռություն է ապահովվել 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ դիմումատուների արտահայտվելու ազատության իրավունքի և 8-րդ հոդվածով նախատեսված՝ հայցվոր ընկերության հեղինակության իրավունքի միջև։ Օգտատերերի մեկնաբանություններում ատելության խոսքի կամ հայցվոր ընկերության ֆիզիկական անձեռնմխելիության նկատմամբ ուղղակի սպառնալիքների բացակայության պայմաններում Դատարանը գտավ, որ որևէ պատճառ չկար կարծելու, որ արագ արձագանքման արդյունավետ ընթացակարգերի առկայության դեպքում ծանուցում-հեռացում-համակարգը չէր կարող հայցվոր ընկերության առևտրային հեղինակությունը պաշտպանող կենսական միջոց լինել սույն դեպքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160314

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10868
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-tartalomszolgaltatok-egyesulete-index-hu-zrt-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-clarifies-intermediary-liability-standard
• http://echrblog.blogspot.com.es/2016/02/offensive-online-comments-new-ecthr.html

Pihl-ն ընդդեմ Շվեդիայի, գանգատ թիվ 74742/14, 2017թ. փետրվարի 7-ի վճիռը

Գործը ծագել էր մի բլոգից և մի մեկնաբանությունից, որը հայտնվել էր մի փոքր, շահույթ չհետապնդող կազմակերպության ինտերնետային կայքում և վարկաբեկել էր պրն. Փիհլին (Pihl)։ Պրն. Փիհլի կողմից ծանուցվելով՝ կազմակերպությունը հեռացրել էր վիճարկվող բլոգային գրառումը և մեկնաբանությունը, ճանաչել դրանց կեղծ լինելը և ներողություն խնդրել պրն. Փհիլից։ Այնուհետև պրն. Փհիլը զրպարտության վարույթ էր հարուցել կազմակերպության դեմ, բայց ներպետական դատարաններում հաջողության չէր հասել։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան նրա ներկայացրած գանգատը հիմնված էր այն փաստին, որ Շվեդիայի դատարանները խախտել էին Եվրոպական կոնվենցիայի 8-րդ հոդվածով ամրագրված՝ անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի նրա իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել կազմակերպությանը պատասխանատու ճանաչել երրորդ կողմի բովանդակության համար։ Գնահատելով 8-րդ և 10-րդ հոդվածներով պաշտպանվող իրավունքների միջև հավասարակշռությունը ըստ Delfi AS -ի չափանիշների՝ Դատարանը մերժեց գանգատը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-172145

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11417
• https://strasbourgobservers.com/2017/03/20/pihl-v-sweden-non-profit-blog-operator-is-not-liable-for-defamatory-users-comments-in-case-of-prompt-removal-upon-notice/
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/pihl-v-sweden/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Magyar Tartalomszolgaltatok Egyesulete-ն և Index.hu Zrt (“MTE”)-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 22947/13, 2016թ. փետրվարի 2-ի վճիռը

Առաջին դիմումատուն ինտերնետային բովանդակություն մատուցողների ինքնակարգավորման մարմին էր, իսկ երկրորդը՝ ինտերնետային լրատվական պորտալի սեփականատեր։ 2010թ. Փետրվարին առաջին դիմումատուն մի կարծիք էր հրապարակել անշարժ գույքի կառավարման ինտերնետային էջերի վերաբերյալ, որի ամբողջական տեքստը հետագայում նաև հրապարակվել էր երկրորդ դիմումատուի պորտալում։ Այդ կարծիքը արժանացել էր օգտատերերի մեկնաբանություններին, և նրանցից ոմանք քննադատել էին անշարժ գույքի ինտերնետային կայքերը վիրավորական խոսքերով։ Արդյունքում ինտերնետային կայքեր գործարկող ընկերությունը քաղաքացիական հայց էր բերել դիմումատուների դեմ՝ պնդելով, որ նրանք վնասել են իր հեղինակությանը։ Դիմումատուներն անմիջապես հեռացրել էին օգտատերերի վիրավորական արտահայտությունները։ Այդուամենայնիվ ներպետական դատարանները վճռել էին, որ նրանք պետք է օբյեկտիվ պատասխանատվություն կրեն իրենց հրապարակման համար և հրահանգել էին հոգալ դատական ծախքերը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է գնահատեր, թե արդյոք արդարացի հավասարակշռություն է ապահովվել 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ դիմումատուների արտահայտվելու ազատության իրավունքի և 8-րդ հոդվածով նախատեսված՝ հայցվոր ընկերության հեղինակության իրավունքի միջև։ Օգտատերերի մեկնաբանություններում ատելության խոսքի կամ հայցվոր ընկերության ֆիզիկական անձեռնմխելիության նկատմամբ ուղղակի սպառնալիքների բացակայության պայմաններում Դատարանը գտավ, որ որևէ պատճառ չկար կարծելու, որ արագ արձագանքման արդյունավետ ընթացակարգերի առկայության դեպքում ծանուցում-հեռացում-համակարգը չէր կարող հայցվոր ընկերության առևտրային հեղինակությունը պաշտպանող կենսական միջոց լինել սույն դեպքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160314

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10868
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-tartalomszolgaltatok-egyesulete-index-hu-zrt-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-clarifies-intermediary-liability-standard
• http://echrblog.blogspot.com.es/2016/02/offensive-online-comments-new-ecthr.html

Pihl-ն ընդդեմ Շվեդիայի, գանգատ թիվ 74742/14, 2017թ. փետրվարի 7-ի վճիռը

Գործը ծագել էր մի բլոգից և մի մեկնաբանությունից, որը հայտնվել էր մի փոքր, շահույթ չհետապնդող կազմակերպության ինտերնետային կայքում և վարկաբեկել էր պրն. Փիհլին (Pihl)։ Պրն. Փիհլի կողմից ծանուցվելով՝ կազմակերպությունը հեռացրել էր վիճարկվող բլոգային գրառումը և մեկնաբանությունը, ճանաչել դրանց կեղծ լինելը և ներողություն խնդրել պրն. Փհիլից։ Այնուհետև պրն. Փհիլը զրպարտության վարույթ էր հարուցել կազմակերպության դեմ, բայց ներպետական դատարաններում հաջողության չէր հասել։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան նրա ներկայացրած գանգատը հիմնված էր այն փաստին, որ Շվեդիայի դատարանները խախտել էին Եվրոպական կոնվենցիայի 8-րդ հոդվածով ամրագրված՝ անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի նրա իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել կազմակերպությանը պատասխանատու ճանաչել երրորդ կողմի բովանդակության համար։ Գնահատելով 8-րդ և 10-րդ հոդվածներով պաշտպանվող իրավունքների միջև հավասարակշռությունը ըստ Delfi AS -ի չափանիշների՝ Դատարանը մերժեց գանգատը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-172145

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11417
• https://strasbourgobservers.com/2017/03/20/pihl-v-sweden-non-profit-blog-operator-is-not-liable-for-defamatory-users-comments-in-case-of-prompt-removal-upon-notice/
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/pihl-v-sweden/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Delfi AS-ն ընդդեմ Էստոնիայի, (ՄՊ), գանգատ թիվ 64569/09, 2015թ. հունիսի 16-ի վճիռը

Դիմումատու ընկերությանը պատկանում էր Էստոնիայի ինտերնետային տեղեկատվական ամենամեծ պորտալներից մեկը։ 2006թ.-ին, լաստանավային մի ընկերության մասին մի հոդվածի հրապարակումից հետո, այդ ընկերության սեփականատիրոջ նկատմամբ անձնական սպառնալիքներ և վիրավորական խոսք ներառող մի շարք մեկնաբանություններ էին փակցվել հոդվածի տակ։ Դելֆի ԱՍ-ը (Delfi AS) ջնջել էր վիրավորական արտահայտությունները լաստանավային ընկերության սեփականատիրոջ փաստաբանների խնդրանքով դրանց հրապարակումից մոտ վեց շաբաթ անց։ Զրպարտության վարույթներ էին հարուցվել դիմումատու ընկերության նկատմամբ, որին ի վերջո հրահանգվել էր վճարել 320 եվրո փոխհատուցում վնասի դիմաց։ Գիտակցելով այն «կարևոր օգուտները, որոնք կարելի է ստանալ ինտերնետից արտահայտվելու ազատության իրավունքն իրացնելիս»՝ Դատարանը վերահաստատել էր, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել և «զրպարտչական կամ այլ անօրինական բովանդակության համար պատասխանատվությունը պետք է սկզբունքորեն պահպանվի և հանդիսանա անձնական իրավունքների խախտումից պաշտպանության արդյունավետ միջոց»։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-155105

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10636
• https://strasbourgobservers.com/2015/06/18/delfi-as-v-estonia-grand-chamber-confirms-liability-of-online-news-portal-for-offensive-comments-posted-by-its-readers/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2014/1/article2.en.html
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/delfi-as-v-estonia/
• http://blogs.lse.ac.uk/mediapolicyproject/2015/06/16/the-delfi-as-vs-estonia-judgement-explained/

Magyar Tartalomszolgaltatok Egyesulete-ն և Index.hu Zrt (“MTE”)-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 22947/13, 2016թ. փետրվարի 2-ի վճիռը

Առաջին դիմումատուն ինտերնետային բովանդակություն մատուցողների ինքնակարգավորման մարմին էր, իսկ երկրորդը՝ ինտերնետային լրատվական պորտալի սեփականատեր։ 2010թ. Փետրվարին առաջին դիմումատուն մի կարծիք էր հրապարակել անշարժ գույքի կառավարման ինտերնետային էջերի վերաբերյալ, որի ամբողջական տեքստը հետագայում նաև հրապարակվել էր երկրորդ դիմումատուի պորտալում։ Այդ կարծիքը արժանացել էր օգտատերերի մեկնաբանություններին, և նրանցից ոմանք քննադատել էին անշարժ գույքի ինտերնետային կայքերը վիրավորական խոսքերով։ Արդյունքում ինտերնետային կայքեր գործարկող ընկերությունը քաղաքացիական հայց էր բերել դիմումատուների դեմ՝ պնդելով, որ նրանք վնասել են իր հեղինակությանը։ Դիմումատուներն անմիջապես հեռացրել էին օգտատերերի վիրավորական արտահայտությունները։ Այդուամենայնիվ ներպետական դատարանները վճռել էին, որ նրանք պետք է օբյեկտիվ պատասխանատվություն կրեն իրենց հրապարակման համար և հրահանգել էին հոգալ դատական ծախքերը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է գնահատեր, թե արդյոք արդարացի հավասարակշռություն է ապահովվել 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ դիմումատուների արտահայտվելու ազատության իրավունքի և 8-րդ հոդվածով նախատեսված՝ հայցվոր ընկերության հեղինակության իրավունքի միջև։ Օգտատերերի մեկնաբանություններում ատելության խոսքի կամ հայցվոր ընկերության ֆիզիկական անձեռնմխելիության նկատմամբ ուղղակի սպառնալիքների բացակայության պայմաններում Դատարանը գտավ, որ որևէ պատճառ չկար կարծելու, որ արագ արձագանքման արդյունավետ ընթացակարգերի առկայության դեպքում ծանուցում-հեռացում-համակարգը չէր կարող հայցվոր ընկերության առևտրային հեղինակությունը պաշտպանող կենսական միջոց լինել սույն դեպքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160314

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10868
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-tartalomszolgaltatok-egyesulete-index-hu-zrt-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-clarifies-intermediary-liability-standard
• http://echrblog.blogspot.com.es/2016/02/offensive-online-comments-new-ecthr.html

Társaság a Szabadságjogokért-ն ընդդեմ Հունգարիայի (TASZ -ն ընդդեմ Հունգարիայի), գանգատ թիվ 37374/05, 2009թ. հուլիսի 14-ի վճիռը

Társaság a Szabadságjogokért-ն ընդդեմ Հունգարիայի (TASZ -ն ընդդեմ Հունգարիայի) գործով Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է որոշեր, թե արդյոք Հունգարիայի սահմանադրական դատարանում պահվող փաստաթղթի տրամադրման մերժումը խախտել էր կազմակերպության՝ տեղեկատվություն ստանալու իրավունքը, որը նախատեսված է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով։

Փաստաթուղթը, որին ծանոթանալու դիմում էր ներկայացրել Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությունը, մի պատգամավորի կողմից ներկայացված բողոք էր Սահմանադրական դատարան (Քրեական օրենսգրքում թմրամիջոցներին առնչվող հանցագործություններին վերաբերող փոփոխությունների քննության հայց)։ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությանն անհրաժեշտ էր այս գանգատին ծանոթանալ, քանի որ այն հետաքրքրված էր թմրամիջոցներին վերաբերող քաղաքականությամբ։ Սահմանադրական դատարանը մերժել էր այդ փաստաթուղթը տրամադրել Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությանը՝ առանց խորհրդակցելու պատգամավորի հետ և բացատրելով, որ քննության ընթացքում գտնվող բողոքը չի կարող տրամադրվել դրսի մարդկանց առանց դրա հեղինակի համաձայնության։ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությունը հայց բերեց Սահմանադրական դատարանի դեմ, սակայն ներպետական դատարանները վճիռ կայացրեցին հկ-ի դեմ՝ համարելով, որ պատգամավորի գանգատում ներառված են որոշ «տվյալներ», բայց տվյալները «անձնական» են և չեն կարող տրամադրվել առանց հեղինակի համաձայնության։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճիռ կայացրեց հօգուտ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միության՝ գտնելով, որ տեղի է ունեցել Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-92171

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://merlin.obs.coe.int/iris/2009/7/article1
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/hungarian-civil-liberties-union-v-hungary/
• http://echrblog.blogspot.ro/2016/11/mhv-v-hungary-judgment-on-access-to.html

Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 18030/11, 2016թ. նոյեմբերի 8-ի վճիռը

Գործը ծագել էր Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեի՝ Դատարան ներկայացրած մի գանգատից, երբ Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեին ներպետական իշխանությունները մերժել էին տրամադրել տեղեկատվություն ոստիկանական երկու բաժանմունքերում նշանակված ex officio իրավապաշտպանների վերաբերյալ։ Դատարանը գտավ, որ տեղի է ունեցել դիմորդ հկ-ի՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում և սահմանեց շեմային չորս չափանիշ՝ գնահատելու, թե պետության կողմից պահվող տեղեկությունները չտրամադրելը վերաբերու՞մ է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածին, թե՝ ոչ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-167828

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11282
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-human-rights-and-access-information-clarifying-status-room-improvement
• https://strasbourgobservers.com/2016/11/30/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary-a-limited-right-of-access-to-information-under-article-10-echr/

Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 18030/11, 2016թ. նոյեմբերի 8-ի վճիռը

Գործը ծագել էր Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեի՝ Դատարան ներկայացրած մի գանգատից, երբ Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեին ներպետական իշխանությունները մերժել էին տրամադրել տեղեկատվություն ոստիկանական երկու բաժանմունքերում նշանակված ex officio իրավապաշտպանների վերաբերյալ։ Դատարանը գտավ, որ տեղի է ունեցել դիմորդ հկ-ի՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում և սահմանեց շեմային չորս չափանիշ՝ գնահատելու, թե պետության կողմից պահվող տեղեկությունները չտրամադրելը վերաբերու՞մ է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածին, թե՝ ոչ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-167828

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11282
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-human-rights-and-access-information-clarifying-status-room-improvement
• https://strasbourgobservers.com/2016/11/30/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary-a-limited-right-of-access-to-information-under-article-10-echr/

Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 18030/11, 2016թ. նոյեմբերի 8-ի վճիռը

Գործը ծագել էր Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեի՝ Դատարան ներկայացրած մի գանգատից, երբ Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեին ներպետական իշխանությունները մերժել էին տրամադրել տեղեկատվություն ոստիկանական երկու բաժանմունքերում նշանակված ex officio իրավապաշտպանների վերաբերյալ։ Դատարանը գտավ, որ տեղի է ունեցել դիմորդ հկ-ի՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում և սահմանեց շեմային չորս չափանիշ՝ գնահատելու, թե պետության կողմից պահվող տեղեկությունները չտրամադրելը վերաբերու՞մ է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածին, թե՝ ոչ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-167828

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11282
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-human-rights-and-access-information-clarifying-status-room-improvement
• https://strasbourgobservers.com/2016/11/30/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary-a-limited-right-of-access-to-information-under-article-10-echr/

Társaság a Szabadságjogokért-ն ընդդեմ Հունգարիայի (TASZ -ն ընդդեմ Հունգարիայի), գանգատ թիվ 37374/05, 2009թ. հուլիսի 14-ի վճիռը

Társaság a Szabadságjogokért-ն ընդդեմ Հունգարիայի (TASZ -ն ընդդեմ Հունգարիայի) գործով Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է որոշեր, թե արդյոք Հունգարիայի սահմանադրական դատարանում պահվող փաստաթղթի տրամադրման մերժումը խախտել էր կազմակերպության՝ տեղեկատվություն ստանալու իրավունքը, որը նախատեսված է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով։

Փաստաթուղթը, որին ծանոթանալու դիմում էր ներկայացրել Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությունը, մի պատգամավորի կողմից ներկայացված բողոք էր Սահմանադրական դատարան (Քրեական օրենսգրքում թմրամիջոցներին առնչվող հանցագործություններին վերաբերող փոփոխությունների քննության հայց)։ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությանն անհրաժեշտ էր այս գանգատին ծանոթանալ, քանի որ այն հետաքրքրված էր թմրամիջոցներին վերաբերող քաղաքականությամբ։ Սահմանադրական դատարանը մերժել էր այդ փաստաթուղթը տրամադրել Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությանը՝ առանց խորհրդակցելու պատգամավորի հետ և բացատրելով, որ քննության ընթացքում գտնվող բողոքը չի կարող տրամադրվել դրսի մարդկանց առանց դրա հեղինակի համաձայնության։ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությունը հայց բերեց Սահմանադրական դատարանի դեմ, սակայն ներպետական դատարանները վճիռ կայացրեցին հկ-ի դեմ՝ համարելով, որ պատգամավորի գանգատում ներառված են որոշ «տվյալներ», բայց տվյալները «անձնական» են և չեն կարող տրամադրվել առանց հեղինակի համաձայնության։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճիռ կայացրեց հօգուտ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միության՝ գտնելով, որ տեղի է ունեցել Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-92171

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://merlin.obs.coe.int/iris/2009/7/article1
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/hungarian-civil-liberties-union-v-hungary/
• http://echrblog.blogspot.ro/2016/11/mhv-v-hungary-judgment-on-access-to.html

Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 18030/11, 2016թ. նոյեմբերի 8-ի վճիռը

Գործը ծագել էր Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեի՝ Դատարան ներկայացրած մի գանգատից, երբ Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեին ներպետական իշխանությունները մերժել էին տրամադրել տեղեկատվություն ոստիկանական երկու բաժանմունքերում նշանակված ex officio իրավապաշտպանների վերաբերյալ։ Դատարանը գտավ, որ տեղի է ունեցել դիմորդ հկ-ի՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում և սահմանեց շեմային չորս չափանիշ՝ գնահատելու, թե պետության կողմից պահվող տեղեկությունները չտրամադրելը վերաբերու՞մ է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածին, թե՝ ոչ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-167828

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11282
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-human-rights-and-access-information-clarifying-status-room-improvement
• https://strasbourgobservers.com/2016/11/30/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary-a-limited-right-of-access-to-information-under-article-10-echr/

Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 18030/11, 2016թ. նոյեմբերի 8-ի վճիռը

Գործը ծագել էր Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեի՝ Դատարան ներկայացրած մի գանգատից, երբ Հունգարիայի հելսինկյան կոմիտեին ներպետական իշխանությունները մերժել էին տրամադրել տեղեկատվություն ոստիկանական երկու բաժանմունքերում նշանակված ex officio իրավապաշտպանների վերաբերյալ։ Դատարանը գտավ, որ տեղի է ունեցել դիմորդ հկ-ի՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում և սահմանեց շեմային չորս չափանիշ՝ գնահատելու, թե պետության կողմից պահվող տեղեկությունները չտրամադրելը վերաբերու՞մ է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածին, թե՝ ոչ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-167828

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-11282
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-human-rights-and-access-information-clarifying-status-room-improvement
• https://strasbourgobservers.com/2016/11/30/magyar-helsinki-bizottsag-v-hungary-a-limited-right-of-access-to-information-under-article-10-echr/

Társaság a Szabadságjogokért-ն ընդդեմ Հունգարիայի (TASZ -ն ընդդեմ Հունգարիայի), գանգատ թիվ 37374/05, 2009թ. հուլիսի 14-ի վճիռը

Társaság a Szabadságjogokért-ն ընդդեմ Հունգարիայի (TASZ -ն ընդդեմ Հունգարիայի) գործով Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է որոշեր, թե արդյոք Հունգարիայի սահմանադրական դատարանում պահվող փաստաթղթի տրամադրման մերժումը խախտել էր կազմակերպության՝ տեղեկատվություն ստանալու իրավունքը, որը նախատեսված է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով։

Փաստաթուղթը, որին ծանոթանալու դիմում էր ներկայացրել Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությունը, մի պատգամավորի կողմից ներկայացված բողոք էր Սահմանադրական դատարան (Քրեական օրենսգրքում թմրամիջոցներին առնչվող հանցագործություններին վերաբերող փոփոխությունների քննության հայց)։ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությանն անհրաժեշտ էր այս գանգատին ծանոթանալ, քանի որ այն հետաքրքրված էր թմրամիջոցներին վերաբերող քաղաքականությամբ։ Սահմանադրական դատարանը մերժել էր այդ փաստաթուղթը տրամադրել Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությանը՝ առանց խորհրդակցելու պատգամավորի հետ և բացատրելով, որ քննության ընթացքում գտնվող բողոքը չի կարող տրամադրվել դրսի մարդկանց առանց դրա հեղինակի համաձայնության։ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միությունը հայց բերեց Սահմանադրական դատարանի դեմ, սակայն ներպետական դատարանները վճիռ կայացրեցին հկ-ի դեմ՝ համարելով, որ պատգամավորի գանգատում ներառված են որոշ «տվյալներ», բայց տվյալները «անձնական» են և չեն կարող տրամադրվել առանց հեղինակի համաձայնության։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճիռ կայացրեց հօգուտ Հունգարիայի քաղաքացիական ազատությունների միության՝ գտնելով, որ տեղի է ունեցել Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-92171

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://merlin.obs.coe.int/iris/2009/7/article1
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/hungarian-civil-liberties-union-v-hungary/
• http://echrblog.blogspot.ro/2016/11/mhv-v-hungary-judgment-on-access-to.html

Youth Initiative for Human Rights-ն ընդդեմ Սերբիայի, գանգատ թիվ 48135/06, 2013թ. հունիսի 25-ի վճիռը

Դիմումատուն մի հասարակական կազմակերպություն է, որը գանգատվել է, որ Սերբիայի հետախուզական գործակալությունը մերժել է իրեն տրամադրել տեղեկություններ այն մասին, թե քանի մարդ է ենթարկվել էլեկտրոնային հսկողության 2005թ.-ին։ Կազմակերպությունը գանգատվել է, որ տեղեկատվություն տրամադրելու մերժումը խոչընդոտել է նրան իրականացնել «հանրային դիտորդի» իր դերը։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճիռ է ընդունել հօգուտ դիմումատուի։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-120955

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7585
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/youth-initiative-for-human-rights-v-serbia/
• http://strasbourgobservers.com/2013/07/08/article-10-of-the-convention-includes-the-right-of-access-to-data-held-by-intelligence-agency/

Kalda-ն ընդդեմ Էստոնիայի, գանգատ թիվ 17429/10, 2016թ. հունվարի 19-ի վճիռը

Դիմումատուին՝ մի բանտարկյալի, բանտի իշխանությունները թույլ չէին տվել մուտք գործել Եվրոպայի խորհրդի տեղական տեղեկատվական գրասենյակի և պետական որոշ տեղեկատվական շտեմարանների կայքեր, որոնցում պարունակվում են օրենսդրական ակտեր և դատական վճիռներ։ Պատճառը, որին համաձայնել էին տեղական դատարանները, բանտարկյալին արգելված հաղորդակցության մեջ ներգրավվելու վտանգն էր։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160270

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10858
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/kalda-v-estonia/
• http://merlin.obs.coe.int/iris/2016/4/article2.en.html

Ahmet Yıldırım-ն ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատ թիվ 3111/10, 2012թ. դեկտեմբերի 18-ի վճիռը

Գուգլի կայքերի ամբողջ տիրույթն արգելափակվել էր Թուրքիայում միայն մեկ կայքի պատճառով, որում պարունակվող տեղեկատվությունը վիրավորական էր համարվել Աթաթուրքի հիշատակի համար։ Միջանկյալ դատարանի հրամանը պատահաբար արգելափակել էր հյուրընկալ և երրորդ կողմերի այլ կայքերին մուտքը բացի վարույթի առարկա հանդիսացող կայքից։ «Գուգլի կայքերի համընդհանուր արգելափակման հրամանն ուղղակիորեն խոչընդոտել էր պարոն Յիլդրիմի (Yıldırım) մուտքը սեփական կայք», ինչի պատճառով Դատարանը գտավ, որ խախտվել է Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115705

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7328
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/ahmed-yildirim-v-turkey/

Cengiz-ը և այլոք ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատներ թիվ 48226/10 և 14227/11, 2015թ. դեկտեմբերի 1-ի վճիռը

2008թ. մայիսին Անկարայի դատարանը գտավ, որ ՅուԹյուբ կայքի տաս էջերի բովանդակությունը խախտում է Աթաթուրքի հիշատակը վիրավորելու արգելքը և հետևաբար արգելափակման մասին հրաման կիրառեց ամբողջ կայքի նկատմամբ։ Դիմումատուները, ովքեր նշված կայքի ակտիվ օգտատերեր էին, բողոքեցին այդ որոշման դեմ։ Նրանց բողոքը մերժվեց այն հիմքով, որ իրենք քննչական վարույթի կողմեր չեն և հետևաբար չունեն արգելափակման հրամանի վիճարկման իրավունք։ Դիմումատուները գանգատվել էին, որ ՅուԹյուբ մտնելու անկարողությունը՝ մի հարթակ, որն իրենք լայնորեն օգտագործում էին իրենց գիտական աշխատանքում, խախտել էր տեղեկատվություն և գաղափարներ ստանալու և տարածելու իրենց իրավունքը։ Դատարանը գտավ, որ արգելափակման հրամանը խախտել է դիմումատուների՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով ամրագրված՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-159188

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10983
• https://strasbourgobservers.com/2016/01/05/cengiz-and-others-v-turkey-a-tentative-victory-for-freedom-of-expression-online/
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/cengiz-v-turkey/

Cengiz-ը և այլոք ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատներ թիվ 48226/10 և 14227/11, 2015թ. դեկտեմբերի 1-ի վճիռը

2008թ. մայիսին Անկարայի դատարանը գտավ, որ ՅուԹյուբ կայքի տաս էջերի բովանդակությունը խախտում է Աթաթուրքի հիշատակը վիրավորելու արգելքը և հետևաբար արգելափակման մասին հրաման կիրառեց ամբողջ կայքի նկատմամբ։ Դիմումատուները, ովքեր նշված կայքի ակտիվ օգտատերեր էին, բողոքեցին այդ որոշման դեմ։ Նրանց բողոքը մերժվեց այն հիմքով, որ իրենք քննչական վարույթի կողմեր չեն և հետևաբար չունեն արգելափակման հրամանի վիճարկման իրավունք։ Դիմումատուները գանգատվել էին, որ ՅուԹյուբ մտնելու անկարողությունը՝ մի հարթակ, որն իրենք լայնորեն օգտագործում էին իրենց գիտական աշխատանքում, խախտել էր տեղեկատվություն և գաղափարներ ստանալու և տարածելու իրենց իրավունքը։ Դատարանը գտավ, որ արգելափակման հրամանը խախտել է դիմումատուների՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով ամրագրված՝ արտահայտվելու ազատության իրավունքը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-159188

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10983
• https://strasbourgobservers.com/2016/01/05/cengiz-and-others-v-turkey-a-tentative-victory-for-freedom-of-expression-online/
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/cengiz-v-turkey/

Ahmet Yıldırım-ն ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատ թիվ 3111/10, 2012թ. դեկտեմբերի 18-ի վճիռը

Գուգլի կայքերի ամբողջ տիրույթն արգելափակվել էր Թուրքիայում միայն մեկ կայքի պատճառով, որում պարունակվող տեղեկատվությունը վիրավորական էր համարվել Աթաթուրքի հիշատակի համար։ Միջանկյալ դատարանի հրամանը պատահաբար արգելափակել էր հյուրընկալ և երրորդ կողմերի այլ կայքերին մուտքը բացի վարույթի առարկա հանդիսացող կայքից։ «Գուգլի կայքերի համընդհանուր արգելափակման հրամանն ուղղակիորեն խոչընդոտել էր պարոն Յիլդրիմի (Yıldırım) մուտքը սեփական կայք», ինչի պատճառով Դատարանը գտավ, որ խախտվել է Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115705

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7328
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/ahmed-yildirim-v-turkey/

Ahmet Yıldırım-ն ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատ թիվ 3111/10, 2012թ. դեկտեմբերի 18-ի վճիռը

Գուգլի կայքերի ամբողջ տիրույթն արգելափակվել էր Թուրքիայում միայն մեկ կայքի պատճառով, որում պարունակվող տեղեկատվությունը վիրավորական էր համարվել Աթաթուրքի հիշատակի համար։ Միջանկյալ դատարանի հրամանը պատահաբար արգելափակել էր հյուրընկալ և երրորդ կողմերի այլ կայքերին մուտքը բացի վարույթի առարկա հանդիսացող կայքից։ «Գուգլի կայքերի համընդհանուր արգելափակման հրամանն ուղղակիորեն խոչընդոտել էր պարոն Յիլդրիմի (Yıldırım) մուտքը սեփական կայք», ինչի պատճառով Դատարանը գտավ, որ խախտվել է Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115705

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7328
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/ahmed-yildirim-v-turkey/

Ahmet Yıldırım-ն ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատ թիվ 3111/10, 2012թ. դեկտեմբերի 18-ի վճիռը

Գուգլի կայքերի ամբողջ տիրույթն արգելափակվել էր Թուրքիայում միայն մեկ կայքի պատճառով, որում պարունակվող տեղեկատվությունը վիրավորական էր համարվել Աթաթուրքի հիշատակի համար։ Միջանկյալ դատարանի հրամանը պատահաբար արգելափակել էր հյուրընկալ և երրորդ կողմերի այլ կայքերին մուտքը բացի վարույթի առարկա հանդիսացող կայքից։ «Գուգլի կայքերի համընդհանուր արգելափակման հրամանն ուղղակիորեն խոչընդոտել էր պարոն Յիլդրիմի (Yıldırım) մուտքը սեփական կայք», ինչի պատճառով Դատարանը գտավ, որ խախտվել է Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115705

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7328
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/ahmed-yildirim-v-turkey/

Գ-70/10, Scarlet-ն ընդդեմ SABAM-ի, 2011թ. նոյեմբերի 24

ԵՄԱԴ-ը վճռեց, որ ինտերնետային ծառայություններ մատուցողի նկատմամբ չի կարող կիրառվել արգելք՝ պահանջելով որպես կանխարգելիչ միջոց տեղադրել իր ծառայությունների միջոցով իրականացվող էլեկտրոնային ամբողջ հաղորդակցության ֆիլտրումը, մասնավորապես այն հաղորդակցության նկատմամբ, որը ներառում է peer-to-peer համակարգչային ծրագրերի օգտագործումը, որը կիրառվելով առանց խտրականության իր բոլոր հաճախորդների նկատմամբ, բացառապես իր միջոցներով և անսահմանափակ ժամանակահվատվածով, և ունակ լինելով նույնականացնել տվյալ ծառայություն մատուցողի ցանցում այն ֆայլերի շարժը, որոնք պարունակում են երաժշտական, կինեմատոգրաֆիական կամ տեսալսողական աշխատանք, որի նկատմամբ դիմումատուն պնդել էր իր մտավոր սեփականության իրավունքները, նպատակ հետապնդելով արգելափակել ֆայլերի փոխանցումը, որոնց տարածումը կարող է խախտել հեղինակային իրավունքը։

Full decision: http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=115202&pageIndex=0&doclang=EN&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=854226

Couderc and Hachette Filipacchi Associés-ն ընդդեմ Ֆրանսիայի (ՄՊ), գանգատ թիվ 40454/07, 2015թ. նոյեմբերի 10-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-158861

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10950

Magyar Tartalomszolgaltatok Egyesulete-ն և Index.hu Zrt (“MTE”)-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 22947/13, 2016թ. փետրվարի 2-ի վճիռը

Առաջին դիմումատուն ինտերնետային բովանդակություն մատուցողների ինքնակարգավորման մարմին էր, իսկ երկրորդը՝ ինտերնետային լրատվական պորտալի սեփականատեր։ 2010թ. Փետրվարին առաջին դիմումատուն մի կարծիք էր հրապարակել անշարժ գույքի կառավարման ինտերնետային էջերի վերաբերյալ, որի ամբողջական տեքստը հետագայում նաև հրապարակվել էր երկրորդ դիմումատուի պորտալում։ Այդ կարծիքը արժանացել էր օգտատերերի մեկնաբանություններին, և նրանցից ոմանք քննադատել էին անշարժ գույքի ինտերնետային կայքերը վիրավորական խոսքերով։ Արդյունքում ինտերնետային կայքեր գործարկող ընկերությունը քաղաքացիական հայց էր բերել դիմումատուների դեմ՝ պնդելով, որ նրանք վնասել են իր հեղինակությանը։ Դիմումատուներն անմիջապես հեռացրել էին օգտատերերի վիրավորական արտահայտությունները։ Այդուամենայնիվ ներպետական դատարանները վճռել էին, որ նրանք պետք է օբյեկտիվ պատասխանատվություն կրեն իրենց հրապարակման համար և հրահանգել էին հոգալ դատական ծախքերը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է գնահատեր, թե արդյոք արդարացի հավասարակշռություն է ապահովվել 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ դիմումատուների արտահայտվելու ազատության իրավունքի և 8-րդ հոդվածով նախատեսված՝ հայցվոր ընկերության հեղինակության իրավունքի միջև։ Օգտատերերի մեկնաբանություններում ատելության խոսքի կամ հայցվոր ընկերության ֆիզիկական անձեռնմխելիության նկատմամբ ուղղակի սպառնալիքների բացակայության պայմաններում Դատարանը գտավ, որ որևէ պատճառ չկար կարծելու, որ արագ արձագանքման արդյունավետ ընթացակարգերի առկայության դեպքում ծանուցում-հեռացում-համակարգը չէր կարող հայցվոր ընկերության առևտրային հեղինակությունը պաշտպանող կենսական միջոց լինել սույն դեպքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160314

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10868
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-tartalomszolgaltatok-egyesulete-index-hu-zrt-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-clarifies-intermediary-liability-standard
• http://echrblog.blogspot.com.es/2016/02/offensive-online-comments-new-ecthr.html

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-158861

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10950

Von Hannover-ն ընդդեմ Գերմանիայի, գանգատ թիվ 59320/00, 2004 թ. հունիսի 24-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ արքայադուստր Կարոլին ֆոն Հանովերը (Caroline von Hannover) դիմել էր Գերմանիայի դատարաններին՝ խնդրելով արգելք սահմանել՝ կանխելու իր անձնական կյանքին վերաբերող լուսանկարների երկու շարքի հետագա հրապարակումը, որոնք հայտնվել էին գերմանական ամսագրերում՝ այն հիմքով, որ դրանք խախտում են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի և սեփական պատկերի նրա իրավունքը։ Դժգոհ մնալով ներպետական դատարանների որոշումներից, արքայադուստրը գանգատ ներկայացրեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։ Նա պնդում էր, որ այդ որոշումները խախտել են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իր իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել նրան տրամադրել բավարար

պաշտպանություն լուսանկարների հրապարակումից, որոնք կատարվել էին առանց նրա գիտության, մի պապարացիի կողմից, այն հիմքով, որ նկատի ունենալով նրա ծագումը, նա ժամանակակից հասարակության «ականավոր» գործիչ էր։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-109029

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-98

Von Hannover-ն ընդդեմ Գերմանիայի, գանգատ թիվ 59320/00, 2004 թ. հունիսի 24-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ արքայադուստր Կարոլին ֆոն Հանովերը (Caroline von Hannover) դիմել էր Գերմանիայի դատարաններին՝ խնդրելով արգելք սահմանել՝ կանխելու իր անձնական կյանքին վերաբերող լուսանկարների երկու շարքի հետագա հրապարակումը, որոնք հայտնվել էին գերմանական ամսագրերում՝ այն հիմքով, որ դրանք խախտում են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի և սեփական պատկերի նրա իրավունքը։ Դժգոհ մնալով ներպետական դատարանների որոշումներից, արքայադուստրը գանգատ ներկայացրեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։ Նա պնդում էր, որ այդ որոշումները խախտել են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իր իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել նրան տրամադրել բավարար

պաշտպանություն լուսանկարների հրապարակումից, որոնք կատարվել էին առանց նրա գիտության, մի պապարացիի կողմից, այն հիմքով, որ նկատի ունենալով նրա ծագումը, նա ժամանակակից հասարակության «ականավոր» գործիչ էր։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-109029

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-98

Von Hannover-ն ընդդեմ Գերմանիայի, գանգատ թիվ 59320/00, 2004 թ. հունիսի 24-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ արքայադուստր Կարոլին ֆոն Հանովերը (Caroline von Hannover) դիմել էր Գերմանիայի դատարաններին՝ խնդրելով արգելք սահմանել՝ կանխելու իր անձնական կյանքին վերաբերող լուսանկարների երկու շարքի հետագա հրապարակումը, որոնք հայտնվել էին գերմանական ամսագրերում՝ այն հիմքով, որ դրանք խախտում են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի և սեփական պատկերի նրա իրավունքը։ Դժգոհ մնալով ներպետական դատարանների որոշումներից, արքայադուստրը գանգատ ներկայացրեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։ Նա պնդում էր, որ այդ որոշումները խախտել են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իր իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել նրան տրամադրել բավարար

պաշտպանություն լուսանկարների հրապարակումից, որոնք կատարվել էին առանց նրա գիտության, մի պապարացիի կողմից, այն հիմքով, որ նկատի ունենալով նրա ծագումը, նա ժամանակակից հասարակության «ականավոր» գործիչ էր։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-109029

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-98

Haldimann-ը և այլոք ընդդեմ Շվեյցարիայի, գանգատ թիվ 21830/09, 2015թ. փետրվարի 24-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր չորս լրագրողների դատապարտմանը, ովքեր ձայնագրել և հեռարձակել էին մի մասնավոր ապահովագրական բրոքերի հարցազրույց՝ օգտագործելով թաքնված տեսախցիկ, որպես մի հեռուստատեսային վավերագրական նյութի մաս, որի նպատակն էր դատապարտել ապահովագրական բրոքերների կողմից տրամադրվող մոլորեցնող խորհուրդները։ Դիմումատուները գանգատվում էին, որ իրենց նկատմամբ նշանակված տուգանքի չափը համազոր էր արտահայտվելու ազատության նրանց իրավունքին անհամաչափ միջամտության։

Դատարանը վճռեց, որ դիմումատուների դեպքում տեղի է ունեցել Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի (արտահայտվելու ազատություն) խախտում, մասնավորապես հաշվի առնելով այն, որ բրոքերի անձնական կյանքին միջամտությունը, ով հրաժարվել էր վիճահարույց հարցազրույցի վերաբերյալ իր տեսակետներն արտահայտելու հնարավորությունից, չէր եղել բավարար լուրջ, որպեսզի գերակշռեր ապահովագրության ոլորտում թերությունների վերաբերյալ տեղեկատվություն ստանալու հանրային շահի նկատմամբ։ Դատարանը նաև պնդել էր, որ դիմումատուները պետք է օգտվեն անմեղության կանխավարկածից կապված Շվեյցարիայի օրենսդրությամբ սահմանված՝ լրագրողական էթիկային հետևելու նրանց ցանկության հետ, նշելով թաքնված տեսախցիկի սահմանափակ օգտագործման նրանց օրինակը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-152711

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10509

Bremner-ն ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատ թիվ 37428/06, 2015թ. հոկտեմբերի 13-ի վճիռը

Գործը վերաբերում էր հեռուստատեսային վավերագրական մի ֆիլմի հեռարձակմանը, որում դիմումատուն, ով պատկերված էր իր ավետարանչական քրիստոնեական համոզմունքները քարոզելիս, նկարագրված էր որպես «կրոնի օտարերկրյա տարածող», ով ներգրավված է գաղտնի գործունեության մեջ Թուրքիայում։ Դիմումատուն պնդել էր, որ վավերագրական ֆիլմի հեռարձակումը և իրեն փոխհատուցում տրամադրելու դատական իշխանությունների մերժումը խախտել են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իր իրավունքը։

Դատարանը վճռեց, որ տեղի է ունեցել Կոնվենցիայի 8-րդ հոդվածի (անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իրավունք) խախտում՝ գտնելով մասնավորապես, որ դիմումատուի պատկերի հեռարձակումն առանց այն աղոտ դարձնելու (blurring) չէր կարող համարվել ներդրում հասարակության ընդհանուր շահերից բխող հարցի շուրջ որևէ բանավեճին, անկախ կրոնական հավատափոխության հարցի նկատմամբ հանրության ունեցած հետաքրքրության աստիճանից։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-158077

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10915

Von Hannover-ն ընդդեմ Գերմանիայի, գանգատ թիվ 59320/00, 2004 թ. հունիսի 24-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ արքայադուստր Կարոլին ֆոն Հանովերը (Caroline von Hannover) դիմել էր Գերմանիայի դատարաններին՝ խնդրելով արգելք սահմանել՝ կանխելու իր անձնական կյանքին վերաբերող լուսանկարների երկու շարքի հետագա հրապարակումը, որոնք հայտնվել էին գերմանական ամսագրերում՝ այն հիմքով, որ դրանք խախտում են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի և սեփական պատկերի նրա իրավունքը։ Դժգոհ մնալով ներպետական դատարանների որոշումներից, արքայադուստրը գանգատ ներկայացրեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։ Նա պնդում էր, որ այդ որոշումները խախտել են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իր իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել նրան տրամադրել բավարար

պաշտպանություն լուսանկարների հրապարակումից, որոնք կատարվել էին առանց նրա գիտության, մի պապարացիի կողմից, այն հիմքով, որ նկատի ունենալով նրա ծագումը, նա ժամանակակից հասարակության «ականավոր» գործիչ էր։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-109029

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-98

Couderc and Hachette Filipacchi Associés-ն ընդդեմ Ֆրանսիայի (ՄՊ), գանգատ թիվ 40454/07, 2015թ. նոյեմբերի 10-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-158861

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10950

Von Hannover-ն ընդդեմ Գերմանիայի, գանգատ թիվ 59320/00, 2004 թ. հունիսի 24-ի վճիռը

Դիմումատուն՝ արքայադուստր Կարոլին ֆոն Հանովերը (Caroline von Hannover) դիմել էր Գերմանիայի դատարաններին՝ խնդրելով արգելք սահմանել՝ կանխելու իր անձնական կյանքին վերաբերող լուսանկարների երկու շարքի հետագա հրապարակումը, որոնք հայտնվել էին գերմանական ամսագրերում՝ այն հիմքով, որ դրանք խախտում են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի և սեփական պատկերի նրա իրավունքը։ Դժգոհ մնալով ներպետական դատարանների որոշումներից, արքայադուստրը գանգատ ներկայացրեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։ Նա պնդում էր, որ այդ որոշումները խախտել են անձնական կյանքի նկատմամբ հարգանքի իր իրավունքը, քանի որ չէին կարողացել նրան տրամադրել բավարար

պաշտպանություն լուսանկարների հրապարակումից, որոնք կատարվել էին առանց նրա գիտության, մի պապարացիի կողմից, այն հիմքով, որ նկատի ունենալով նրա ծագումը, նա ժամանակակից հասարակության «ականավոր» գործիչ էր։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-109029

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-98

Couderc and Hachette Filipacchi Associés-ն ընդդեմ Ֆրանսիայի (ՄՊ), գանգատ թիվ 40454/07, 2015թ. նոյեմբերի 10-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։ .

Սույն գործը վերաբերում էր դիմումատուների՝ Փարիզ Մեչ (Paris Match) պարբերականի հրատարակությունների տնօրենի և հրատարակչի դատապարտմանը, երբ «Մոնակոյի Ալբերտը՝ Ա-ն՝ գաղտնի երեխան» խորագրի ներքո հրապարակվեց տասն էջանոց մի հոդված, որում կային Մոնակոյի արքայազնի, նրա ենթադրյալ երեխայի և երեխայի մոր մի շարք լուսանկարներ։ Դիմումատուները պնդում էին, որ իրենց նկատմամբ կայացված վճիռը համազոր է եղել տեղեկատվության ազատության իրենց իրավունքին անհիմն միջամտության։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-158861

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10950

Magyar Tartalomszolgaltatok Egyesulete-ն և Index.hu Zrt (“MTE”)-ն ընդդեմ Հունգարիայի, գանգատ թիվ 22947/13, 2016թ. փետրվարի 2-ի վճիռը

Առաջին դիմումատուն ինտերնետային բովանդակություն մատուցողների ինքնակարգավորման մարմին էր, իսկ երկրորդը՝ ինտերնետային լրատվական պորտալի սեփականատեր։ 2010թ. Փետրվարին առաջին դիմումատուն մի կարծիք էր հրապարակել անշարժ գույքի կառավարման ինտերնետային էջերի վերաբերյալ, որի ամբողջական տեքստը հետագայում նաև հրապարակվել էր երկրորդ դիմումատուի պորտալում։ Այդ կարծիքը արժանացել էր օգտատերերի մեկնաբանություններին, և նրանցից ոմանք քննադատել էին անշարժ գույքի ինտերնետային կայքերը վիրավորական խոսքերով։ Արդյունքում ինտերնետային կայքեր գործարկող ընկերությունը քաղաքացիական հայց էր բերել դիմումատուների դեմ՝ պնդելով, որ նրանք վնասել են իր հեղինակությանը։ Դիմումատուներն անմիջապես հեռացրել էին օգտատերերի վիրավորական արտահայտությունները։ Այդուամենայնիվ ներպետական դատարանները վճռել էին, որ նրանք պետք է օբյեկտիվ պատասխանատվություն կրեն իրենց հրապարակման համար և հրահանգել էին հոգալ դատական ծախքերը։

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը պետք է գնահատեր, թե արդյոք արդարացի հավասարակշռություն է ապահովվել 10-րդ հոդվածով նախատեսված՝ դիմումատուների արտահայտվելու ազատության իրավունքի և 8-րդ հոդվածով նախատեսված՝ հայցվոր ընկերության հեղինակության իրավունքի միջև։ Օգտատերերի մեկնաբանություններում ատելության խոսքի կամ հայցվոր ընկերության ֆիզիկական անձեռնմխելիության նկատմամբ ուղղակի սպառնալիքների բացակայության պայմաններում Դատարանը գտավ, որ որևէ պատճառ չկար կարծելու, որ արագ արձագանքման արդյունավետ ընթացակարգերի առկայության դեպքում ծանուցում-հեռացում-համակարգը չէր կարող հայցվոր ընկերության առևտրային հեղինակությունը պաշտպանող կենսական միջոց լինել սույն դեպքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-160314

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-10868
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/magyar-tartalomszolgaltatok-egyesulete-index-hu-zrt-v-hungary/
• http://www.mediadefence.org/news/european-court-clarifies-intermediary-liability-standard
• http://echrblog.blogspot.com.es/2016/02/offensive-online-comments-new-ecthr.html

Ashby Donald-ը և այլոք ընդդեմ Ֆրանսիայի, գանգատ թիվ 36769/08, 2013թ. հունվարի 10-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր նորաձևության ոլորտի լուսանկարիչների դատապարտմանը հեղինակային իրավունքների խախտման համար, երբ երկու դիմումատուների կողմից գործարկվող՝ նորաձևության մի ընկերության ինտերնետային կայքում հրապարակվեցին 2003թ. նորաձևության ցուցադրումների ընթացքում մյուս դիմումատուի կողմից կատարված լուսանկարները՝ առանց համապատասխան նորաձևության տների համաձայնության։

Դատարանը վճռեց, որ Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի (արտահայտվելու ազատություն) խախտում տեղի չի ունեցել։ Տվյալ գործի հանգամանքներում և ուշադրություն դարձնելով ներպետական դատարաններին տրամադրվող թույլատրելի հայեցողականության առանձնահատուկ լայն շրջանակին, դիմումատուների նկատմամբ կիրառված տույժի բնույթն ու ծանրությունը այնպիսին չէին, որպեսզի Դատարանը գտներ, որ վիճահարույց միջամտությունը եղել է հետամտվող նպատակին անհամապատասխան։

Վճիռ՝ (միայն ֆրանսերեն) http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115979

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7393

Neij և Sunde Kolmisoppi-ներն ընդդեմ Շվեդիայի, գանգատ թիվ 40397/12, 2013թ. փետրվարի 19-ի որոշումը

Գործը վերաբերում էր մի գանգատի, որը բերել էին տորենտային ֆայլերի փոխանակման ամենամեծ կայքերից մեկի՝ «The Pirate Bay»-ի երկու համահիմնադիրները այն մասին, որ իրենց դատապարտումը Հեղինակային ակտի խախտմամբ հանցագործություններին հանցակցության համար խախտել է նրանց արտահայտվելու ազատությունը։

Դատարանը հայտարարեց գանգատը անընդունելի՝ ակնհայտորեն վատ հիմնավորված լինելու պատճառով։ Այն վճռեց, որ ինտերնետում այս տեսակի ֆայլերի փոխանակումը կամ մյուսներին փոխանակել թույլատրելը, նույնիսկ հեղինակային իրավունքով պաշտպանվող նյութերի և շահույթ չհետապնդելու դեպքում, պաշտպանվում է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով (արտահայտվելու ազատություն)։ Սակայն այն գտավ, որ ներպետական դատարաններն արդեն արդար կերպով հավասարակշռել են վտանգված մրցակցող շահերը, այսինքն՝ դիմումատուների՝ տեղեկատվություն ստանալու և տարածելու իրավունքը և հեղինակային իրավունքի պաշտպանության անհրաժեշտությունը, երբ դատապարտել են դիմումատուներին։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-117513

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7408

Ashby Donald-ը և այլոք ընդդեմ Ֆրանսիայի, գանգատ թիվ 36769/08, 2013թ. հունվարի 10-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր նորաձևության ոլորտի լուսանկարիչների դատապարտմանը հեղինակային իրավունքների խախտման համար, երբ երկու դիմումատուների կողմից գործարկվող՝ նորաձևության մի ընկերության ինտերնետային կայքում հրապարակվեցին 2003թ. նորաձևության ցուցադրումների ընթացքում մյուս դիմումատուի կողմից կատարված լուսանկարները՝ առանց համապատասխան նորաձևության տների համաձայնության։

Դատարանը վճռեց, որ Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի (արտահայտվելու ազատություն) խախտում տեղի չի ունեցել։ Տվյալ գործի հանգամանքներում և ուշադրություն դարձնելով ներպետական դատարաններին տրամադրվող թույլատրելի հայեցողականության առանձնահատուկ լայն շրջանակին, դիմումատուների նկատմամբ կիրառված տույժի բնույթն ու ծանրությունը այնպիսին չէին, որպեսզի Դատարանը գտներ, որ վիճահարույց միջամտությունը եղել է հետամտվող նպատակին անհամապատասխան։

Վճիռ՝ (միայն ֆրանսերեն) http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115979

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7393

Neij և Sunde Kolmisoppi-ներն ընդդեմ Շվեդիայի, գանգատ թիվ 40397/12, 2013թ. փետրվարի 19-ի որոշումը

Գործը վերաբերում էր մի գանգատի, որը բերել էին տորենտային ֆայլերի փոխանակման ամենամեծ կայքերից մեկի՝ «The Pirate Bay»-ի երկու համահիմնադիրները այն մասին, որ իրենց դատապարտումը Հեղինակային ակտի խախտմամբ հանցագործություններին հանցակցության համար խախտել է նրանց արտահայտվելու ազատությունը։

Դատարանը հայտարարեց գանգատը անընդունելի՝ ակնհայտորեն վատ հիմնավորված լինելու պատճառով։ Այն վճռեց, որ ինտերնետում այս տեսակի ֆայլերի փոխանակումը կամ մյուսներին փոխանակել թույլատրելը, նույնիսկ հեղինակային իրավունքով պաշտպանվող նյութերի և շահույթ չհետապնդելու դեպքում, պաշտպանվում է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով (արտահայտվելու ազատություն)։ Սակայն այն գտավ, որ ներպետական դատարաններն արդեն արդար կերպով հավասարակշռել են վտանգված մրցակցող շահերը, այսինքն՝ դիմումատուների՝ տեղեկատվություն ստանալու և տարածելու իրավունքը և հեղինակային իրավունքի պաշտպանության անհրաժեշտությունը, երբ դատապարտել են դիմումատուներին։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-117513

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7408

Ashby Donald-ը և այլոք ընդդեմ Ֆրանսիայի, գանգատ թիվ 36769/08, 2013թ. հունվարի 10-ի վճիռը

Սույն գործը վերաբերում էր նորաձևության ոլորտի լուսանկարիչների դատապարտմանը հեղինակային իրավունքների խախտման համար, երբ երկու դիմումատուների կողմից գործարկվող՝ նորաձևության մի ընկերության ինտերնետային կայքում հրապարակվեցին 2003թ. նորաձևության ցուցադրումների ընթացքում մյուս դիմումատուի կողմից կատարված լուսանկարները՝ առանց համապատասխան նորաձևության տների համաձայնության։

Դատարանը վճռեց, որ Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի (արտահայտվելու ազատություն) խախտում տեղի չի ունեցել։ Տվյալ գործի հանգամանքներում և ուշադրություն դարձնելով ներպետական դատարաններին տրամադրվող թույլատրելի հայեցողականության առանձնահատուկ լայն շրջանակին, դիմումատուների նկատմամբ կիրառված տույժի բնույթն ու ծանրությունը այնպիսին չէին, որպեսզի Դատարանը գտներ, որ վիճահարույց միջամտությունը եղել է հետամտվող նպատակին անհամապատասխան։

Վճիռ՝ (միայն ֆրանսերեն) http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-115979

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7393

Neij և Sunde Kolmisoppi-ներն ընդդեմ Շվեդիայի, գանգատ թիվ 40397/12, 2013թ. փետրվարի 19-ի որոշումը

Գործը վերաբերում էր մի գանգատի, որը բերել էին տորենտային ֆայլերի փոխանակման ամենամեծ կայքերից մեկի՝ «The Pirate Bay»-ի երկու համահիմնադիրները այն մասին, որ իրենց դատապարտումը Հեղինակային ակտի խախտմամբ հանցագործություններին հանցակցության համար խախտել է նրանց արտահայտվելու ազատությունը։

Դատարանը հայտարարեց գանգատը անընդունելի՝ ակնհայտորեն վատ հիմնավորված լինելու պատճառով։ Այն վճռեց, որ ինտերնետում այս տեսակի ֆայլերի փոխանակումը կամ մյուսներին փոխանակել թույլատրելը, նույնիսկ հեղինակային իրավունքով պաշտպանվող նյութերի և շահույթ չհետապնդելու դեպքում, պաշտպանվում է Կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածով (արտահայտվելու ազատություն)։ Սակայն այն գտավ, որ ներպետական դատարաններն արդեն արդար կերպով հավասարակշռել են վտանգված մրցակցող շահերը, այսինքն՝ դիմումատուների՝ տեղեկատվություն ստանալու և տարածելու իրավունքը և հեղինակային իրավունքի պաշտպանության անհրաժեշտությունը, երբ դատապարտել են դիմումատուներին։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-117513

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7408

Sürek-ը և Özdemir-ն ընդդեմ Թուրքիայի (ՄՊ), գանգատներ թիվ 23927/94 և 24277/94, 1999թ. հուլիսի 8-ի վճիռը

Մի թերթի սեփականատերը և գլխավոր խմբագիրը գանգատ էին բերել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան, երբ Թուրքիայի ներպետական իշխանությունները նրանցից յուրաքանչյուրին դատապարտել էին վեց ամսվա ազատազրկման և տուգանքի։ Նրանց դատապարտել էին պետության ամբողջականության դեմ քարոզչության տարածման, ահաբեկչության հրահրման համար՝ Քուրդիստանի աշխատավորական կուսակցության (ՔԱԿ) անդամներից մեկի հետ հարցազրույցի տպագրումից հետո. մի կազմակերպություն, որն անօրինական է հռչակված Թուրքիայում։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ 10-րդ հոդվածի խախտում տեղի չի ունեցել։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58278

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/surek-ozdemir-v-turkey/

Bayar-ը և Gürbüz-ն ընդդեմ Թուրքիայի, գանգատ թիե 37569/06, 2012թ. նոյեմբերի 27-ի վճիռը

Դիմումատուները, ովքեր մի օրաթերթի սեփականատերը և գլխավոր խմբագիրն էին, տուգանվել էին, որովհետև նրանց օրաթերթում հրապարակվել էր երկու հոդված, որոնք ըստ ներպետական դատարանների նկարագրվել էին որպես ապօրինի զինված կազմակերպության հայտարարություններ հաղորդող։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ նրանց տուգանելով նշված հայտարարությունները հրապարակելու համար Թուրքիան խախտել է 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ (միայն ֆրանսերեն) http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-114773

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-7294
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/bayar-v-turkey/

Sürek-ն ընդդեմ Թուրքիայի (3), գանգատ թիվ 24735/94, 1999թ. հուլիսի 8-ի վճիռը

Թուրքիայի իշխանությունները մեղադրել էին մի թերթի սեփականատիրոջ պետության անբաժանելիության դեմ քարոզչություն տարածելու մեջ և հրահանգել տուգանք վճարել։ Այս դատավճիռը մի մեկնաբանության հետևանք էր, որը հրապարակվել էր նրա սեփականություն հանդիսացող թերթում։ Դատարանը գտավ, որ պետական անվտանգության և տարածքային ամբողջականության պաշտպանության շահերը տվյալ գործին բնորոշ համատեքստում համաչափ էին արտահայտվելու ազատության նկատմամբ կիրառված սահմանափակմանը, քանի որ հոդվածի տեքստը պարզապես վիրավորական, ցնցող կամ անհանգստացնող չէր, այլ ուներ բռնություն հրահրելու կարողություն։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58281

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ https://rm.coe.int/168007ff48

Wingrove-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության, գանգատ թիվ 17419/90, 1996թ. նոյեմբերի 25-ի վճիռը

Նայջել Վինգրուվը (Nigel Wingrove), մի բրիտանացի ռեժիսոր, սցենար էր գրել և նկարահանել էր մի կարճ ֆիլմ «Էքստազի տեսիքներ» (Visions of Ecstasy) վերնագրով։ Ֆիլմերի դասակարգման բրիտանական խորհուրդը մերժեց արտոնագրել ֆիլմը, քանի որ գտավ, որ այն խախտում է աստվածանարգության մասին քրեական օրենսդրությունը։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը հաստատեց Խորհրդի՝ դասակարգման արտոնագիր տրամադրելու մերժումը՝ պատճառաբանելով, որ միջամտությունը պատշաճ կերպով նախատեսված էր օրենքով և հետամտում էր քրիստոնեական հավատքը աստվածանարգական արտահայտություններից պաշտպանելու իրավաչափ նպատակ։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-58080

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-9066
• https://globalfreedomofexpression.columbia.edu/cases/wingrove-v-united-kingdom/

Perrin-ն ընդդեմ Միացյալ Թագավորության, գանգատ 5446/03, 2005թ. հոկտեմբերի 18-ի որոշումը։

Գործը վերաբերում էր մի անհատի արտահայտվելու ազատության իրավունքներին, ով պոռնկագրական կայքի հրատարակիչ էր։ Կայքն իր առաջին էջին ուներ կոպրոֆիլիայի, կոպրոֆագիայի և մինետի անվճար հասանելի նկարներ, ուստի հրատարակողը Միացյալ Թագավորությունում դատապարտվել էր 30 ամսվա ազատազրկման՝ Անպարկեշտ հրատարակությունների մասին օրենքի հիման վրա։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը միաձայն վճռեց, որ գանգատն անընդունելի է։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-70899

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-3684

Aleksey Ovchinnikov-ն ընդդեմ Ռուսաստանի, գանգատ թիվ 24061/04, 2010թ. դեկտեմբերի 16-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ արտահայտվելու ազատության իրավունքի խախտում չի եղել մի գործով, որով մի լրագրող գանգատվում էր քաղաքացիական զրպարտչական դատավարությունից, որի արդյունքում նրան հրահանգվել էր վճարել մի (փոքր) գումար՝ վնասները հատուցելու նպատակով։ Վիճահարույց հոդվածները վերաբերում էին այնպիսի իրադարձությունների մասին տեղեկություններին, որոնցում ներգրավված էին անչափահասներ՝ հանրային անձանց ընտանիքներից։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-102322

K.U. -ն ընդդեմ Ֆինլանդիայի, գանգատ թիվ 2872/02, 2008թ. դեկտեմբերի 2-ի վճիռը

Գործը վերաբերում էր մի անչափահասի անձնական կյանքի գաղտնիության իրավունքը պաշտպանելու հարցում Ֆինլանդիայի ներպետական իշխանությունների ձախողմանը։ Նրա լուսանկարը հրապարակվել էր մի անծանոթ անձի կամ անծանոթ անձանց կողմից մի ինտերնետային կայքում, մի հայտարարության կողքին, որի համաձայն անչափահասը ինտիմ հարաբերություններ էր փնտրում իր տարիքի կամ իրենից մեծ որևէ տղայի հետ։ Ներպետական դատարանները հավանություն տվեցին Ինտերնետ ծառայություն մատուցողի մերժմանը՝ բացահայտել այն անձի ինքնությունը, ով փակցրել է լուսանկարը, նրա կոնտակտային տվյալները և ապակողմնորոշող հայտարարությունը։ Մերժումը հիմնված էր եղել խնդրո ժամանակահատվածում ուժի մեջ եղած օրենսդրության վրա, որն ընդունվել էր արտահայտվելու ազատությունը պաշտպանելու նպատակով, օրենսդրություն, որն արգելում էր բացահայտել օգտատերերի ինքնությունը։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը միաձայն վճռեց, որ տեղի է ունեցել անչափահասի անձնական իրավունքների խախտում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-89964

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-1786
• http://sas-space.sas.ac.uk/5452/1/1855-2575-1-SM.pdf
• https://www.crin.org/en/library/legal-database/ku-v-finland

Dupuis-ն և այլոք ընդդեմ Ֆրանսիայի, գանգատ թիվ 1914/02, 2007թ. հունիսի 7-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում մի գործով, որի շրջանակներում լրագրողներին տուգանել էին ընթացող քրեական հետաքննության մասին ապօրինի ձեռք բերված տեղեկատվություն տարածելու համար։ Դատարանը գտավ, որ հրապարակված տեղեկատվությունը վերաբերում էր հանրային շահին առնչվող խնդրի։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-80903

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-2675
• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-2675

Dupuis-ն և այլոք ընդդեմ Ֆրանսիայի, գանգատ թիվ 1914/02, 2007թ. հունիսի 7-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը վճռեց, որ տեղի է ունեցել 10-րդ հոդվածի խախտում մի գործով, որի շրջանակներում լրագրողներին տուգանել էին ընթացող քրեական հետաքննության մասին ապօրինի ձեռք բերված տեղեկատվություն տարածելու համար։ Դատարանը գտավ, որ հրապարակված տեղեկատվությունը վերաբերում էր հանրային շահին առնչվող խնդրի։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-80903

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-2675
• http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-2675

Gawęda-ն ընդդեմ Լեհաստանի, գանգատ թիվ 26229/95, 2002թ. մարտի 14-ի վճիռը

Գործը վերաբերում էր Լեհաստանի իշխանությունների մերժմանը՝ գրանցել երկու պարբերականների վերնագրերը՝ պնդելով, թե դրանց վերնագրերը «հակասում են իրականությանը»։ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ խախտվել է 10-րդ հոդվածը։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-60325

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝

• https://rm.coe.int/168007ff48
• http://www.echr.coe.int/LibraryDocs/DG2/HRFILES/DG2-EN-HRFILES-18(2007).pdf

Informationsverein Lentia-ն և այլոք ընդդեմ Ավստրիայի գործը, գանգատ թիվ 13914/88, 15041/89, 15717/89, 15779/89, 17207/90, 1993թ.-ի նոյեմբերի 24-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ խախտվել է 10-րդ հոդվածը՝ տեսալսողական ոլորտում Ավստրիայի իշխանությունների մենաշնորհի պահպանման արդյունքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57854

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-9742

Informationsverein Lentia-ն և այլոք ընդդեմ Ավստրիայի գործը, գանգատ թիվ 13914/88, 15041/89, 15717/89, 15779/89, 17207/90, 1993թ.-ի նոյեմբերի 24-ի վճիռը

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը գտավ, որ խախտվել է 10-րդ հոդվածը՝ տեսալսողական ոլորտում Ավստրիայի իշխանությունների մենաշնորհի պահպանման արդյունքում։

Վճիռ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-57854

Իրավական ամփոփումներ և մեկնաբանություններ՝ http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=002-9742